کنار آمده ام با این درد !
همانندِ خزری که
موج های شانه پهن ،
بد جور
پی در پی
به ساحلِ تنم اصابت می کنند
و این تنِ آش و لاش را
بیش از پیش
رو به خردی و فنا ،
سوق می دهند !

زنده به گورم نکن ، زیر این باتلاقِ خشنِ سیاهِ حرف هایت !